Yerel İşbirlikleri ve Girişimcilik
Belediye ‘kent niteliği taşıyan bir yerleşim yerinde yaşayanların ortak yerel gereksinmelerini karşılamakla görevli, kamu tüzel kişiliğine sahip ve karar organları halk tarafından seçimle oluşturulmuş yerel yönetim birimi’ olarak TODAİE’nin yayınladığı Kamu Yönetimi Sözlüğü’nde (1998: 31) tanımlanmaktadır. Bir yerleşim yerinin belediye statüsü, kent olgusuyla ilişkili olagelmişken, 6360 sayılı Kanun kırsal yerleşim birimlerini ve kırsal alanları da büyükşehir belediyesi sınırlarına dahil etmiştir. Yeni metropoliten alan ölçek olarak büyük bir alanı kapsamaktadır. Ancak kurumsal ağların ve kalınlığın geliştirilebileceği uygun bir ölçek olarak da düşünülmektedir (Putnam, 1993; Amin ve Thrift, 1994). Yerel ortaklıklar ile işbirliklerinin kurulmasını sağlayacak yüz yüze ilişkilere izin verecek kadar küçük ve ölçek ile kapsam ekonomilerine imkan tanıyacak kadar da büyüktür (Ayres, 2018).
‘İzmir Modeli’ olarak da adlandırılan yerelden kalkınma modeli, yaşam kalitesine odaklanan katılımcı, aktör temelli, girişimci, yenilikçi ve proaktif bir yerel yönetim modelidir (Tekeli, 2018).
Bu çerçevede, İzmir Modeli bir yönetişim modelidir (Yetişkul ve Şenbil, 2020).
İzmir’de faaliyet ve yetki alanları birçok açıdan örtüşen ve kesişen çeşitli bölgesel ve yerel aktörlerle ortaklıklar ve işbirlikleri oluşmuştur. Bu yerel ortaklık ve işbirliklerine birçok örnek verilebilir:
1)Tarımsal üretimde hastalık ve zararlılara karşı koruma ve mücadele projeleri kapsamında İzmir Büyükşehir Belediyesi ile İzmir İl Tarım ve Orman Bakanlığı arasındaki bilgi alışverişi;
2)İzmir Kalkınma Ajansı’nın kırsal alanlardaki mali destekleri ve ortak projeleri;
3)Büyükşehir belediyesi ile ilçe belediyeleri arasında süt ürünleri depolama veya gıda işleme tesisleri gibi tarımsal üretimi destekleyen yatırımlar;
4)İzmir Ziraat Odası ve ilçe şubeleri girişimciliğinde kiralık amaçlı tarım makine parkları ve erken uyarı sistemleri ile iyi tarım projelerinin kurulması vb. (İBB, Tarımsal Hizmetler Dairesi Başkanlığı, 2018).
Kırsal alanların kültürel ve doğal miras potansiyelinin arttırılması yoluyla, yeni bir kırsal alan yaratmayı amaçlayan Ufuk 2020 Programı kapsamında uluslararası ölçekte yürütülen projeler de bulunmaktadır.
Amin, A., Thrift, N. 1994. Living in The Global. Amin, A., Thrift, N. (Der.), Globalisation, Institutions and Regional Development in Europe. Oxford: Oxford University Press, 1‒22.
Ayres, S. 2018. Regional Governance and Democracy. Paasi, A., Harrison, J., Jones, M. (Der.), Geographies of Regions and Territories. Cheltenham ve Northampton, MA: Edward Elgar, 169-181.
İBB, Tarımsal Hizmetler Dairesi Başkanlığı, 2018. Büyükşehir Belediyelerinin Kırsal Kalkınmadaki Rolü ve İzmir Büyükşehir Belediyesinin Kırsala Götürdüğü Hizmetler. İzmir: İzmir Büyükşehir Belediyesi.
Putnam, R. 1993. Making Democracy Work. Princetown, NJ: Princetown University Press.
Tekeli, İ. (2018). Sorularla İzmir Modeli. İzmir: İzmir Akdeniz Akademisi Yayınları.
TODAIE, Türkiye ve Orta Doğu Amme Idaresi Enstitüsü, 1998. Kamu Yönetimi Sözlüğü. TODAİE, Ankara.Yetişkul, E., Şenbil, M. 2020. Yerleşmelerin Değişen Özellikleri Üzerinden İzmir Modeli’nin Yorumlanması. İdealkent 29(11), 214-229.